yağmur, çay ve kedi

Çalışıyorum, saat ikiye geliyor. 

Oldukça yoruldum, bitirmeliyim ama bitmiyor.

Pencereme yağmur damlaları düşüyor, sesi geliyor.

Gidip bir çay alıyorum kendime, yerime oturunca kedim yeniden kucağıma geliyor.

Mırıldıyor.

Çay mis gibi bergamot kokuyor.

Sağanak yağmur yağıyor.

En sevdiğim ortam kurulmuş, bir çıtır çıtır yanan soba eksik.

Mutlu muyum? 

Değilim. Hissettiğim anlık bir huzur olabilir sadece.

Her an, akşam izlediğim haber görüntüleri aklımda yoksa. Oldukça mutsuz, umutsuz, sinirli ve çaresizim.

Polis kıyafeti giydirilmiş yetimlerin...

Ayakta duramayan dulların...

Cenazeye kapanıp hıçkıran ana babaların...

ve

Paramparça olan bedenlerin üzerimde hakkı var.